Nga Agustin Prenga
Si mendon ti?
Pyetja që në pamje të parë duket se kërkon mendim tënd në fakt mund të rezultojë që pikërisht atë nuk po kërkon. Në librin “Vendimtar” Chip and Dan Heath listojnë 4 gabime që bëjmë ndërsa marrim vendimet.
- Pamje e ngushtë
- Informacion konfirmues
- Emocionet afatshkurtra
- Vetësiguria e tepruar
Informacion konfirmues
Tendenca jonë e natyrshme është që të krijojmë një opinion të shpejtë mbi një situatë dhe pastaj kërkojmë informacion që ta mbështesë mendimin tonë.
Kjo mënyrë quhet ndryshe në vendminarrje; ceni i konfirmimit. E thënë me fjalë të tjera konfirmim i shtrembëruar.
Në vendimarrje njerëzit nëse kanë mundësi për të mbledhur informacione shtesë , ata kanë më shumë gjasa të kërkojnë për informacion që mbështet qëndrimet, bindjet dhe veprimet e tyre.
Për shembull kur kemi blerë një bluzë të re dhe pyesim; A më shkon? Nuk po pyesim vërtet sesi na rri bluza. Sepse bluza na pëlqen shumë. Atë që po kërkojmë është që ju të pëlqeni zgjedhjen tonë.
Po ashtu në punë, në familje, në marrëdhënie shoqërore kur ne pretendojmë se duam të vërteten në të vërtetë po kërkojmë për pranim, siguri.
Ne shpesh përdorim argumentin e logjikës për të konfirmuar “objektivitetin tonë”. Ndërkohë që psikologjia shpjegon se edhe kur jepemi pas fakteve dhe të dhënave e bëjmë që të rehatojmë emocionet tona. Dhe mendja jonë do të rrahë cdo cep të logjikës për të siguruar mirëqënien e tyre.
Andaj shprehja “unë e them të vërtetën në sy” apo “unë e them atë që mendoj” mund të tingëllojë logjikë e pastër por pikërisht nën të mund të fshihet ceni i konfirmimit.
Për shkak se ne natyrshëm kërkojmë informacion konfirmues për pikëpamjen tonë, duhet të zhvillojmë disiplinën e shqyrtimi të mendimit ndryshe.
Burimi: imakiato.com
